- Sıkıl naber yiğenim, dayın ben, Aşur…- Aha Aşur dayı.
- Aferin bildin, sen daha çok Ömür’ü bilirsin
- Evet Ömür dayım ara sıra arıyo eksik olmasın
- Arar ya kavat... Bak biz düşündük taşındık Sıkılhan... Yetti artıkın bu Ömür, en son Dombalakların Zehra’ya korkunç içerikli bi e-mail atmış
- Ehe ehe bilirim ben o içerikleri...
- Sen bilirsin de Zehra’ya olmamış... Atla gel, ben sana emaneti vericem... Heveslidir zaten ayyaş köpek, önce bağ evinde içirez bunu sonra ortadan kaldırıcaz.
- Kaldırın birbirinizi ortadan madem dayı, ben karışmıyım.
- Vazife senin oğlum, Ömür dayın Karesioğullarına leke sürmüştür.
- Karesioğulları mı? Biz onlardan mıyız hakkaten dayı?
- Zehra Karesioğullarından, biz bi iddiaya göre biz Candaroğulları boyundanız... beylik
- Ööle mi... Bey kim?
- Beyin kim olduğu önemli diil, katil sen olacaksın.
-Ya ama ben Ömür dayımı severim, hem her beyliğe lazım öyle bi deli...Birden düşündüm de beni belli aralıklarla okuldan kızları toplayıp mevzunun mevzuuyu açacağı muhabbetlere çağırması gizliden güldürmüştür hep...
- Tamam sen Ömür dayını seviyo olabilirsin Bi de Zehra’nın açısındna düşün. Amerikalıların dediği gibi bi de onun ayakkabılarını giy, büyük resmi gör...
- Ben niye Zehra teyze denen kadının ayakkabılarını giyiyorum ki yaa
- Karı ayakkabısı giyme o durumda seni de vururuz... Ben büyük resmi gör diye söyledim.
- Büyük resim Zehra’nın mı?
- Anlaşıldı kavat sen de Ömür dayına çekmişsin. Az bekle Sinan ortayı bitirip meslek sahibi olsun seni vurmaya gelicek. Sen kaça gidiyosun bu arada...
- Hep lise üç... Ben mizah kahramını olduğum için sınıf hep aynı kalıyo
- Mizah kahramanı olcaana halk kahramanı olsana pij. Gelip şu Ömür dayını vursana, bu yaşta bu işleri bana mı bırakacaksın. Sinan daha orta ikiye gidiyo...
* * * *
- Alo Sıkılhan, kimsin? Ben Aşur, Aşur Dayın, Ömür’ün büyüğü, Lütfü’nün bi küçüğü...
- Sıkılhan ben, tek çocuğum...
- Eyi... Görevini unutmadın değil mi Sıkılhan. Tacizleriyle civar illeri rahatsız eden Ömür Dayını ortadan kaldıracaksın... Ben planı gurdum: Bunu “Dere kenarının ordaki tarlaya kadastro gelecekmiş, bütün ortakçıların orda bulunması gerekiyor” diyerekten, adı geçen tarlaya çekecem. Bu gittiğinde kendisini olay yerinde tek başına bulacak ama...
- Enenen.... Enenen....
- Tabi ananeler.... Adetlerimiz, onun içün katledecez kendisini. Yoksa neye öldürelim, Ömür benim ana baba bir gardaşımdır. Aramızda tarla gavgası olduğu köylünün uydurmasından başkaca bir şey olmadığı gibi....
- “Enenenen” derken ben, tehlike müziği yapıyodum ööle...
- Yok yok olayın hiçbir tehlikesi yok yiğenim. Ben sana daha önceden o tarladaki armut ağacının dibine tapanca gömecem. Çok güzel bi Mıstabey Armudu var orda, yumruk gibi oluyo bööle ama ince gabuklu... Neyse sen ordan mühimmatı çıkarıp hedefin ve dayın olan Ömür’ün üzerine çok sayıda ateş edeceksin....
- Mıstabey Armudu’nun dibinde gömülü silah felan.... Olay büyür dayı Ergenekon’a gider... Cıkısssss...
- Gitmez bi yana felan, hemen tırsma... Alo? Alo? Tırsıp kapadın mı hemen de... Oğlum bi tek seni azmettirmiyom ki. Kendim de çalışıyorum. Çaktırmadan tarım ilacı içirdim, gazara olmuş gibi guyuya ittim, traktörün fren yağını boşalttım, hepsinden de sağ gurtuldu kavat. Alo... Alooo? Ulan şu Ömür’ü otradan galdırayım, ilk iş gelip seni ortadan galdıracam hunharca...
* * *
Alo, Sıkılhan Aşur Ben, Aşur Dayın. Aşur Kartzambak. Ömür Dayını hunharca ortadan galdırmak için bir planım var. Kendisini zarhoş edip köyün üst tarafından geçen tren yoluna doğru çekeceksin. Saat tam 17 20 de olay yerinden geçmekte olan Kurtalan Ekspresi’nin altına iteceksin...
- Demiryolları maalesef ülkemizde geri kaldı dayı. Ömür Dayımı altına iteceğinize direkman trene bindirseniz, bir süre sonra tetanoz olup ölme tehlikesi zaten var. Sen de istediğin tarlaya konarsın...
- Kiim? Şerefsiz evladıyım benim tarlada tapanda gözüm yok. Artık cemiyetin namusu ve geleceği için tehlike arzetmeye başlayan sözde kardeşim Ömür Kartzambak’ın ortadan kalkması dünya gezegeni ve sağlıklı insan nesillerinin devamı içün elzemdir diyorum ben... Ömer daha orta ikiye gidiyo yoksa ona işletecez cinayeti ama ortayı bitirsin hiç olmazsa... Vazife senindir Sıkılhan.
- Az daha büyüsem peki? Belki ileride hunhar olurum...
- Canım ben sana öğretirim hunharca davranmayı felan. Zaten olay esnasında ben de söz konusu trenin restoran vagonunda kuruköfte yiyor olacam. Gerekirse hedef saptırıp yalancı şahitlik yapacam. Akşama da seni bir kuru yük gemisiyle Odesa Limanı’ndan Rusya’ya sokucaz...
- Ya ben aniden hunhar olamam ööle. Bunun aşamaları felan vardır heralde... Önce uyumsuz, sonra sosyopat toplum düşmanı, derken cani ruh, son olarak hunhar. Bence böyle bir sırası felan vardır. Öööle “hadi bakalım sen hunhar oldun, git dayını trenin altına it” deyince olmaz ki.
- Lafı uzatma lan kaltaban! Ben de sana galmamak için tek başıma Ömür’ü ortadan galdırmaya uuraşıyorum ama her seferinde gurtuluyo it!. Abdes aldığı musluğa 220 volt elektrik bağladım, onun yerine Saliha Yingem çarpılıp kömür oldu. Pindiği katırın kuyruğunun altına diken koydum, hesapta hayvan huzursuzlanıp Ömür’ü sırtından atacaktı... Katır uçuruma atladı Ömür dut dalına tutunup gurtuldu... Gel şu vazifeni yap da kurtar bizi. Bak Rusya’ya gaçırma işini de ayarladım diyorum sana.... Gider Moskova’da Hunharlar Kıraathanesi’nde oturup keyfine bakarsın... Alo? Alooooo.... Lan it kapadın mı gene...
- Da!
